Σε ποιούς απευθύνεται

Aυτό που νιώθει κανείς είναι διαφορετικό και υποκειμενικό στον καθένα και συχνά είναι κάτι αινιγματικό και ακατανόητο, μπορεί να προκαλέσει ξάφνιασμα και απορία, «γιατί σε μένα; γιατί να το νιώθω αυτό; τι μου συμβαίνει;».

Οτιδήποτε εκφράζει και δηλώνει έναν ψυχικό πόνο μέσα από συμπεριφορές ή μέσω του σώματος, άλλες φορές με πιο εμφανές τρόπο και άλλες φορές πιο μεταμφιεσμένο, μπορεί να αντιμετωπισθεί και νοηματοδοτηθεί σε μια τέτοια διαδικασία, ψάχνοντας τα αίτια και ορίζοντας τους τρόπους αντιμετώπισης.

Στόχος δεν είναι να μπει απλώς μια διάγνωση όσο το να ανακαλύψει κανείς τη θέση του στις διάφορες πτυχές της ζωής του. Ο ρόλος του ψυχαναλυτή, όπως αναφέρει η Maud Mannoni στο βιβλίο της «Η θεωρία ως επινόηση», δεν είναι να ταξινομήσει νοσογραφικά το άτομο που απευθύνεται σε αυτόν, όσο του να το παροτρύνει να βρει μια θέση μέσα απ’ την απαίτησή του για την αλήθεια. Προσθέτει επίσης,